Σε συνέχεια του άρθρου «Πώς βοηθάμε τα παιδιά να ενδυναμώσουν το NQ τους; (1)», προτείνουμε επιπλέον τρόπους για να βοηθήσουμε τα παιδιά να αποκτήσουν μια όμορφη σχέση με τη διατροφή και το σώμα τους.

1. Μαγειρεύουμε μαζί με τα παιδιά.

Ο καλύτερος τρόπος να μάθουν τα παιδιά για τα τρόφιμα είναι να εμπλακούν με αυτά, μέσα από το μαγείρεμα. Τα αφήνουμε να μας βοηθήσουν στην κουζίνα, επιβλέποντάς τα, και δίνοντάς τους χώρο για πειραματισμό. Ανακατεύουν, κόβουν, ζυγίζουν, φέρνουν υλικά από το ψυγείο και, έτσι, κάνουν τα πρώτα βήματά τους στην κουζίνα.

2. Διδάσκουμε στα παιδιά ότι είναι μοναδικά.

Η διαφορετικότητα είναι κάτι που τα παιδιά, με παρατηρητικότητα και οξυδέρκεια, μπορούν να εντοπίσουν μόνα τους. Αμέσως θα καταλάβουν αν ο ένας είναι πιο ψηλός, ποιος έχει κόκκινα μαλλιά, με τι μοιάζουν τα ρούχα κάποιου άλλου και πολλά άλλα. Από εκεί, μάλιστα, πηγάζει και η ειλικρίνειά τους. Κάτι που δεν κάνουν από μόνα τους τα παιδιά είναι να κρίνουν κάποιον για τη διαφορετικότητά του. Αυτήν την ικανότητα την ενισχύουμε και δεν την δηλητηριάζουμε. Τα παιδιά είναι σημαντικό να θυμούνται ότι καθένας είναι διαφορετικός και αυτό είναι όμορφο. Έτσι, θα μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους στο μέλλον.

3. Βοηθάμε τα παιδιά να ακούνε το σώμα τους.

Φυσικά, δεν είναι πάντα διακριτό στα παιδιά το πώς αισθάνονται κάθε στιγμή το σώμα τους, καθώς είναι μικρά και έχουν λίγη εμπειρία ή δεν έχουν ακόμα βρει τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψουν αυτό που αισθάνονται. Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι είναι ρυθμισμένοι από τη φύση να ακούνε το σώμα τους. Με την κατάλληλη βοήθεια, τα παιδιά θα είναι σύντομα σε θέση να εκφράσουν αν αυτό που αισθάνονται είναι ανάγκη για τουαλέτα, πείνα, κορεσμός, δίψα ή κάποιο συναίσθημα.

4. Ενδυναμώνουμε τα παιδιά απέναντι σε επιθέσεις που μπορεί να δεχτούν από συνομηλίκους ή άλλους ενήλικες.

Χτίζουμε δυνατούς δεσμούς επικοινωνίας με τα παιδιά, ώστε η συζήτηση μαζί μας να είναι ένας ασφαλής χώρος. Έτσι, τα παιδιά θα έρθουν να μας μιλήσουν αν ποτέ δεχτούν χλευαστικά σχόλια ή κοροϊδία από συνομηλίκους για το σώμα ή τη διατροφή τους και θα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε συζήτηση για θέματα διατροφής, το σώμα, την εικόνα σώματος, κ.α.

5. Συνεργαζόμαστε με τους υπόλοιπους φροντιστές των παιδιών, ώστε να έχουμε κοινή γραμμή στην διατροφική τους εκπαίδευση.

Φροντίζουμε να έχουμε κοινή γραμμή με όλους τους φροντιστές των παιδιών για το πώς διαχειριζόμαστε τη διατροφή τους. Επικοινωνούμε σε παππούδες, γιαγιάδες, νταντάδες, κλπ, για τις διατροφικές συνήθειες του παιδιού και ζητάμε να τις ακολουθήσουν. Από την άλλη, αντιλαμβανόμαστε τα όρια που υπάρχουν σε αυτήν την τακτική, ειδικά αν τα παιδιά περνούν περισσότερες ώρες με τους φροντιστές, παρά με εμάς.

6. Είμαστε το ζωντανό παράδειγμα των παιδιών στη διατροφή.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι εμείς είμαστε το πρότυπο των παιδιών στη διατροφή. Τα παιδιά πράττουν κυρίως μιμητικά, που πρακτικά σημαίνει ότι δεν θα φάνε απογευματινό φρούτο αν τους το εξηγήσουμε, ενώ εμείς τρώμε καθημερινά απογευματινό παγωτό! Έτσι, εστιάζουμε και στις δικές μας διατροφικές πρακτικές ώστε, όλοι μαζί ως οικογένεια, να αναπτύξουμε καλή σχέση με την διατροφή.

Αυτές ήταν κάποιες συμβουλές για να βοηθήσουμε τα παιδιά να χτίσουν μια ισορροπημένη σχέση με τη διατροφή και το σώμα τους. Μαζί με το άρθρο «Πώς βοηθάμε τα παιδιά να ενδυναμώσουν το NQ τους; (1)» δίνεται μια σύνοψη ιδεών και πρακτικών που θα βοηθήσουν γονείς και φροντιστές στο να συμβάλλουν στη διατροφική εκπαίδευση των παιδιών με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.