Το γλυκό πάντα αξίζει, γιατί είναι ένα τρόφιμο με ευχάριστη γεύση που αγαπάμε να απολαμβάνουμε. Ωστόσο, σε αυτό το άρθρο θα εξηγήσουμε πώς να κάνουμε το γλυκό μας να αξίζει, με όρους διατροφικούς. Όχι, δεν είναι ένα άρθρο για light γλυκά, αλλά μια απλοποιημένη εξήγηση του πώς λειτουργεί το σώμα μας όταν μπαίνει μέσα ένα γλυκάκι.
Το γλυκό που θα φάμε
Τα γλυκά είναι νόστιμα, έχουν ευχάριστη γεύση και είμαστε προγραμματισμένοι από τη φύση να τα αγαπάμε, γιατί μας παρέχουν άμεση ενέργεια. Ένα κομμάτι σοκολάτας, γλυκού ή κέικ θα μπορούσε να είναι μια πιθανή επιλογή που λιγουρευόμαστε να φάμε. Τα συγκεκριμένα γλυκά είναι πλούσια σε απλούς υδατάνθρακες και έχουν υψηλό γλυκαιμικό φορτίο, δηλαδή ανεβάζουν απότομα τη γλυκόζη του αίματος. Τρώγοντας τα γλυκά, οι απλοί υδατάνθρακες περνούν γρήγορα μέσα στην αιματική κυκλοφορία και αυξάνουν την γλυκόζη- το σάκχαρο του αίματος. Ως αντίδραση σε αυτήν την μεγάλη αύξηση, το πάγκρεάς μας εκκρίνει μεγάλα ποσά ινσουλίνης, δηλαδή της ορμόνης που βάζει τη γλυκόζη μέσα στα κύτταρα και, έτσι, ρυθμίζει τη συγκέντρωσή της στην κυκλοφορία. Έλα που αυτή η μεγάλη έκκριση ινσουλίνης οδηγεί σε μεγάλη πτώση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, ώστε να προκαλείται αυτό που λέμε «αντιδραστική υπογλυκαιμία». Η αντιδραστική υπογλυκαιμία μας κάνει να νιώθουμε υποτονικοί και άδειοι από ενέργεια. Παράλληλα, όταν τρώμε το γλυκό, ο εγκέφαλος οδηγεί σε έκκριση κορτιζόλης, οπότε αισθανόμαστε εγρήγορση και ζωντάνια, μα αυτό διαρκεί περίπου 40’ και, τελικά, η μεγάλη πτώση της γλυκόζης από την ινσουλίνη μας αφήνει εξαντλημένους. Μόνο ένα ακόμα γλυκό θα μας κάνει να νιώσουμε και πάλι καλά… Το έχετε αισθανθεί αυτό ποτέ;
Το γλυκό που θα φάμε και θα αξίζει
Ο μόνος τρόπος να ελέγξουμε αυτή τη διαδικασία είναι να τροποποιήσουμε τον ρυθμό που η γλυκόζη εισέρχεται στο αίμα μας, δηλαδή να μειώσουμε το γλυκαιμικό φορτίο του γεύματος. Η προσθήκη ενός ακόμα τροφίμου μαζί με το γλυκό μας, το οποίο δεν είναι πλούσιο σε απλούς υδατάνθρακες αλλά περιέχει φυτικές ίνες, καλά λιπαρά ή πρωτεΐνες, οδηγεί σε ένα χαμηλότερο γλυκαιμικό φορτίο και περισσότερο σταδιακή αύξηση της γλυκόζης του αίματος. Προσθέτοντας μαζί με το γλυκό λίγους ξηρούς καρπούς, ένα φρούτο ή λίγο γιαούρτι, ο φαύλος κύκλος σπάει: ταυτόχρονα με την ευχαρίστηση του γλυκού, έχουμε το πλεονέκτημα ότι δεν αισθανόμαστε υποτονικότητα και ανάγκη για επιπλέον γλυκιά τροφή. Αποφεύγουμε την υπογλυκαιμία και πετυχαίνουμε κορεσμό.
Αυτή η επιστημονική εξήγηση μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο λειτουργίας του σώματος. Η κατανόηση της δράσης της γλυκόζης και της ινσουλίνης μέσα από αυτό το παράδειγμα συμβάλλει στην απομυθοποίηση του γλυκού. Όχι, δεν είναι ένα απαγορευμένο τρόφιμο, αλλά ένα τρόφιμο που μπορούμε να μάθουμε να διαχειριζόμαστε με βάση τα στοιχεία που αυτό περιέχει και να το απολαμβάνουμε κάθε φορά.